حقیقت نسبی نیست، اما ما به شیوه‌های بی‌شماری با آن ارتباط برقرار می‌کنیم. کمتر پیش می‌آید که دغدغۀ حقیقت این‌چنین عمومی شود. اگرچه فیلسوفان بیش از هر طایفۀ دیگری به چیستیِ حقیقت اندیشیده‌اند، اما انگار نظریه‌پردازی‌های آن‌ها نیز گرهی از کلافِ امروز باز نمی‌کند. به نظر می‌رسد آنچه ما در این دورۀ «پساحقیقت» با آن مواجهیم، بی‌اعتبارشدنِ مراجعِ گویندۀ حقیقت است، نه از میان رفتنِ اعتقاد درونی ما به وجود حقیقت. تایمز لیترری ساپلیمنت — ظاهراً هر چند وقت یک‌بار -البته نه خیلی- جهان کاری برای فلسفه دست‌وپا می‌کند. اکنون چنان موقعی است. سرانجام یک واژۀ انتزاعی برجسته -حقیقت- در…
بیشتر بخوانید »